نقد و بررسی
کفن یا خلعت آخرت آخرین متاع و بهره دنیایی است که انسان از آن استفاده می‌کند و هرمسلمانی بدون توجه به دارایی دنیایی‌اش، تنها در چند متر پارچه سفید پیچیده میشود و دنیا و متعلقات آن را ترک می‌کند. در دین اسلام، هر مسلمانی که به تعبیر قرآن “طعم مرگ را می چشد” پس از فوت باید طبق آیین و آداب خاص آماده سفر آخرت شود؛ مسلما در ورای همه‌ی قوانین و آداب اسلامی فلسفه و دلیلی منطقی نهفته است که برخی ازآن‌ها با گذشت زمان و یا برخی با پیشرفت علم کشف و شناخته می‌شوند، اما به هرحال طبیعی است که فلسفه‌ی همه قوانین به سرعت قابل تشخیص نیست و چه بسا برخی از این دلایل هیچ گاه توسط بشر شناخته نشود.
کفن، پارچه‌ی ساده و سفید رنگی است که گاهی ادعیه و آیاتی برروی آن نوشته می شود که این امر، یعنی اصل کتابت و نوشتن ادعیه برروی کفن طبق برخی روایات صحیح است، از جمله آنکه از امام زمان(عج)، پرسیدند که از امام صادق(ع) روایت شده است که آن حضرت بر کفن فرزندش اسماعیل مکتوب فرمود: “اسماعیل شهادت می دهد که هیچ معبودی جزالله نیست” آیا برای ما نیز جایز است که آن جمله را بر کل قبر یا غیر آن بنگاریم یا خیر؟ که حضرت پاسخ فرمودند: این مورد جایز است.
